Hoe komen deze tot stand?

Ik ben een intens be-levend en gevoelige ‘voeler’. Hou ervan mijn gevoelens te doorgronden.
In het leuk, en minder leuk. Waarom? … Het geeft mijn ziel ‘stem’ en mijn hart voelt zich gehoord.
Daar ben ik beslist niet mee geboren, verre van (zie gedichten die mijn wonder dichtten).

Jarenlang had ik geen woorden, kreeg ook geen woorden, want ik had geen stem. Er werd veelal óver mij gepraat. Later, toen ik de oorverdovende stilte van mijn hart kon verstaan, heb ik mijzelf middels mijn (dicht)werken stem gegeven en werd ik mij eigen ‘gehoor’ en daarmee kon ik mijzelf verhoren. 

Het blijkt dat het ook anderen vaak mag en kan helpen ‘stem’ te krijgen voor hun gevoelens, waarmee er een stuk her- en erkenning kan ontstaan voor iemands eigen ‘zijn’. Dankbaar ben ik, dat ik voor vele andere ook gedichten heb mogen maken (het  ‘in opdracht’ ). Maatwerk voor hun situatie. Als steun, spiegel en voor de (h)erkenning van ieders menszijn. In alle levensfasen, van geboorte tot overlijden. Van vreugde tot verdriet, van onmacht tot kracht. In ziekten, kortom alle levensfasen. Humor is ook een belangrijk deel van mijn ‘zijn’, en ik speel graag met taal, maar kan ook in zwaar en de ‘zwaarte’ mijn gevoel dankbaar de ruimte geven. Alles mag zijn.

Het geeft mij vooral ook veel plezier en voldoening, omdat ik de en mijn ‘diepgang’ in en van het leven in kan delen. Ik deel ze met plezier omdat ik de waarde van ‘gezien-gehoord en begrepen’ worden op waarde weet te schatten. Het is in vrijheid, want niemand moet ze lezen. Heb je er wat mee is dat fijn, zo niet zijn er genoeg andere schrijvers. Niets mooiers voor mij dan in vrijheid, veiligheid en respect in verbinding je gevoelens mogen delen met een (mede)mens.

Voor mij is schrijven ook verbindingen leggen met jezelf, maar even zo met een ander mede-mens die hierin mee resoneert. Het is ook en vorm van ‘uitreiken’.
Schrijven is voor mij van ‘levensbelang’.
Het belang van het (gevoels)leven mag ik graag verwoorden.

Mary-José