Gisteren heb ik vele uren gespendeerd om een flinke hoeveelheid dichtwerken en haiku’s in te plannen. Dat is helaas niet zo gegaan zoals ik gewenst en bedoelt had. Op een of andere wijze heeft het programma geheel zelfstandig al mijn verkozen data en hoeveelheden van plaatsing op één hoop gegooid en gisteren alles ineens op de website gestort. Voor mij een heleboel maak- en planwerk de mist in, voor jou een ‘ontplofte’ mailbox wellicht.
Hoe dan ook, het was niet de bedoeling een onbewust ‘Paasboeket’ van woorden over je uit te storten. Ik kan weer aan de slag te zorgen dat er meer dichtwerken gemaakt gaan worden in de hoop dat deze gewoon als vanouds normaal op de website geplaatst worden zoals ik het aangeef.
Het is dus verre van een bewuste ‘stalkingspoging’ geweest. Hiermee hoop ik je duidelijkheid te hebben kunnen verschaffen over zoveel post.
Geniet je 2e Paasdag op een wijze die jou vervulling geef.
Het zonnetje schijnt, de schuifpui is open en er waait een lekker briesje. Ik geniet van mijn feestkoffie en de pot met thee.
Even ‘indraaien’ voor ik weer aan de slag ga. Gisteren de hele dag in de keuken vertoeft met allerlei soorten recepten en groenten/fruit. Alles staat mij nu ‘glazig’ aan de kijken. Alles wat ik in een pot gestopt heb na veel was, schoonmaak en snijwerk. Er staan weer een aantal vriendelijk potjes gourgette chutney te wachten.Minstens 3 weken laten intrekken voor er überhaupt aan nuttigen gedacht mag worden.
De auberginesoep hebben wij gisteren al geproeft, die gaat vandaag weer in de herhaling én een deel mag het goed koud krijgen in de vriezer.
Ik ben er nog niet, er kijken mij nog vele komkommers aan om ook achter ‘glas’ te mogen schitteren, en ook de nodige gourgettes willen nog stralen in een mooi recept en de aubergines kijken mij ook al ‘donker’ aan omdat zij zich gediscrimeerd voelen waarom zij nog geen ‘keuken aandacht’ gekregen hebben. De Madam Chenet pepers heb ik gisteren al hoestend en proestend kunnen vermalen tot een pittig poedertje. Wahahaha, ik heb mijn eigen ‘pepperspray’ zo, een die ook goed als traangasgranaat kan dienen. Mijn hemel ik hoestte mij een ongeluk en de tranen liepen over mijn wangen tijdens het verwerken. Maar goed, er is nu een potje ‘heet’ die zijn weerga niet kent. Manlief houdt van pittig, nou die kan zijn hartje ophalen. En, eenmaal gedroogd en vermalen zijn de pepers heel lang houdbaar. Ik ben er dus heel lang vanaf dit te herhalen 😉
Mijn royaal half antieke lijf gaf vanmorgen wel aan dat de ‘graat’ het moeilijk had goed ‘aan de praat’ te komen. Mijn rug voelt zich wat misdeeld geloof ik. Ik zal er lief voor zijn vandaag. Morgen weer een dag voor de ‘potten en pannen’. Ik heb dus niet zo heel veel van het mooie weer genoten, behalve ‘achter glas’. Maar ja, daarmee was ik wel solidair met alle groenten en fruit wat ik zelf ‘achter glas’ gezet heb 😉
Ik wens je een mooie dag toe, liefst niet achter glas maar lekker van het weer genietend.
Dat ga ik ook maar doen. Pas goed op jezelf … en elkaar!
Ik kan beginnen met en ‘leuke’ anekdote, vers van de pers. Vandaag op 30 april 2021.
Wij willen onze koelkast en vriezer na 26 jaar vervangen voor een zuiniger exemplaar en twee apparaten vervangen door één grote als geheel..
Gisteren bericht gekregen dat het gevaarte vandaag zou komen. Wij hoorden nog hoe laat. Dat laatste is niet gebeurd. Met als resultaat dat wij om 08.30 uit ons bed gebeld werden dat ‘ze’ binnen een kwartiertje het gevaarte kwamen afleveren. Zo, dat was al een sprintje van manlief naar de telefoon, nu ook om in de kleren te komen en naar beneden . Ik kreeg de 2e shift om uit bed en in de kleren te komen. Manlief was beneden al druk bezig een en ander leeg te trekken. Ik volgde, en samen deed ieder één exemplaar zodat wij redelijk vlug toch alles leeg hadden. Alles omgeven door diepgevroren bakjes en bevroren koelelementen. Wij keken elkaar enigszins trots aan, dat was mooi en vlotjes verlopen teamwork. Manlief gaf al aan , men doet niks meer met deze oude beestjes , dus alle bakken er zo uitgetrokken. Die kunnen wij later nog wel wegwerken was zijn redenatie. De boel enigszins toonbaar gemaakt, want je wil niet weten wat er achter een koel of vrieskast vandaan komt als die van de muur komt. Ik pleeg daar niet wekelijk of maandelijks te komen. Ik trek die echt niet zomaar van de muur weg. manlief is lekker lang, die kan overal goed bij en maakt het met liefde schoon.
Goed, wij geduldig wachten op de vrachtwagen, die inderdaad na ruim een kwartiertje aankwam. De oprit was al leeggemaakt, maar de heren hadden liever meer werk met een steekkarretje om het vanaf de straat in huis te kruien dan dat men het vanaf de laadvloer van de vrachtwagen kon binnen kruien. Prima, ieder de eigen werkwijze, al dan niet handig of ‘wijs’. Manlief keek engszins verbaasd toen het steekkarretje aankwam met een …ja één bescheiden koelkast. In elk geval niet het exemplaar qua maat die wij besteld hadden. Oeps! Manlief de foto erbij , het nummer en nee, dat klopte niet. Dit was slechts één deel van twee delen die samen weer één geheel vormde. Nee, dit was echt niet de maat of het nummer. De bezorgers wisten ook dat het er één was die uit twee delen bestond als geheel , maar men had alleen DIT deel bij zich. Tja, daar hebben wij weinig aan. het was simpelweg NIET wat wij besteld hebben of hadden. Goed, de heren nog koffie aangeboden die men afsloeg, de heren wilde verder onder het protest dat men een heel eind voor niks gereden had. Waarbij ik fijntjes opmerkte dat wij voor datzelfde ‘niks’ de hele boel als de wiedeweerga leeg hadden getrokken en nu dat omgekeerd weer konden herhalen én geen koel/vriescombinatie hadden en dit dus nogmaals herhaald mocht worden. Gelukkig konden wij er allemaal ook wel weer om lachen.
Zij weg, wij aan de slag de boel weer op de organieke plekken terug te krijgen.
In het totaal ruim een uur later was alles uit- en weer ingeruimd, opgeruimd en schoon. Wij aan de koffie tevreden met ons teamwork en een ontbijt voor ronde twee. Manlief schamperde nog : straks staat dat andere ding ergens achteraan en houden ze alsnog twee exemplaren die één geheel vormen over.
Ronde twee
Mocht je nu denken nah, dat is jammer en nu? Goed dat ‘nu’ zal ik je uitleggen. Natuurlijk liet manlief het er niet bij zitten. Het magazijn een mail gestuurd met onze ervaringen en de probleemstelling met de aankondiging dat hij nog zou bellen (men was pas om 09.30 open). Het bedrijf was manlief voor en belde zelf. Duizenden excuses, dat was niet hun beleid enz. Het magazijn gaf aan dat dit product inderdaad uit twee delen bestond die je aan elkaar vastzet en dat je ze nooit apart kunt bestelen, dus ergens is er in die vrachtwagen/inruimen iets niet goed gegaan. Hij zou er zelf achteraan gaan en weer terugbellen. Dat gebeurde keurig. Hoe dan ook, het resultaat is dat wij ergens , ..ja ‘ergens’ alsnog de twee delen tegelijkertijd bezorgd krijgen. Men neemt nog contact met ons op voor een volgende bezorgdatum.
Ja, wie had dat gedacht. Mijn lokale ‘pretpark’ de Coop had deze in de aanbieding. De ‘dadeldruif’. Ik heb er een paar keer omheengedraaid. Met inderdaad de vraag van: ‘is het nu een druif of een dadel’? Dat het van oorsprong afkomstig is uit een ‘petrischaaltje’ mag duidelijk zijn. Een vreemde vorm dat kan nog. Maar allemaal zo? Zonder pitjes wil in elk geval zeggen dat het geen nageslacht kan maken. Het is dus een ‘gen-technisch’ staaltje eten. Je wordt er aan alle kanten tegenwoordig mee om je oren geslagen lijkt wel.
Ik denk dat deze ‘dadeldruif’ ook op substraat is grootgebracht zoals inmiddels met zoveel groenten/planten. De bekende ‘tomaten-waterbommen’ hangen immers ook keurig aan een draad in de kassen. Een gootje water en substraat voorziet het plantje van de (hoog)nodige voedingsstoffen. Goed, ik heb ze geprobeerd, smaken doen ze wel, daarin ben ik eerlijk. Toch houdt deze ouderwetse ‘oude’ dame zich weer als ‘vanouds’ vast aan het oude normaal en gaat weer ouderwets over op #Doemijtochmaaruitdevollegrondenzonderpoepas.
De ‘pitjes’ die eigenlijk zaadjes zijn neem ik graag op de koop toe!Tenslotte smaakt wijn ook het beste van de volle grond, mét pitjes en maken wij onderscheid in ‘smaak’ doordát de volle grond ook haar verschillende smaken doorgeeft/afgeeft. Laat moeder aarde de zaadjes maar gewoon ontvangen, al járen een goed en vruchtbaar concept voor vele ‘vruchten’.
Hierbij je gevoelsontbijtje van eerste Paasdag. Een feestzondag dus. Wel een met een met een bijzonder tintje. Ik wens je een mooie Paasdag toe, hoe jij deze ook wilt vieren. of dat nu naar de kerk gaan is, thuis je overpeinzingen daarin hebben of het gewoon als een feestdag vieren waarin paashaas en eieren de hoofdmoot zijn. Of beiden. Alles is goed, zolang je het leven maar in liefde viert met alles wat het met zich meebrengt, wat mij betreft.
Ik heb zo mijn eigen overdenkingen en vier tevens de eieren omdat ik er alle dagen al gek op ben en de paashaas vier ik dit jaar ook extra, daar wij allemaal dit jaar een beetje ‘het haasje’ zijn met alles wat er in ons land en in de wereld gaande is. Ik gun ons land en de wereld een mooie liefdevol, vredige ‘wederopstanding’. Liefde, vrijheid, gelijkwaardigheid, menselijkheid, gezondheid en geluk voor iedereen. Een vredige wereld waarin menselijkheid, liefde en verbinding de verbindende factor is en niet het geld en/of de macht. een wereld waarin de ‘zachte kracht’ van het hart mag ‘regeren’, liefdevol, respectvol, vanuit menselijke waardigheid.
Wat zou voor jou een mooie wereld zijn? Hoe zou die er voor jou uitzien?
Geniet je 1e Paasdag. pas goed op jezelf … en elkaar!
Knuff MJ
Ps. Mochten er onverhoopt (taal)fouten in mijn tekst(ne) zitten, mag je mij daar zeker op wijzen. Ik lees n.l makkelijk over mijn eigen fouten heen.
Wij hebben storm “Evert’ overleefd. Wat een ‘gewoeiwaai’ zeg. Onze schuttingen staan scheefgebukt onder alle windgeweld. De tuinmeubelen zijn verspreid over de tuin. De vogelvoederstandaard heeft in plaats van een trotse vertikale positie een verslagen horizontale positie moeten aannemen. Boeddha die ons kleine vijvertje ‘bewaakt’ heeft een dusdanige duw van de wind gekregen dat hij van náást de vijver naar IN de vijver is gegaan. Een nederige nederlaag is nu zijn lot.
Straks zal manlief wel de tuin in gaan om de boel weer ‘organiek’ te krijgen. Ook even kijken of het merelnest in onze Toscaanse Jasmijn de storm overleefd heeft. Er is zo hard aan gewerkt door het a.s. ouderpaar. De wind is in elk geval gaan liggen.. heeft zich ook gewonnen gegeveven en rust nu even uit. De wolken ‘jagen’ nog wel in de lucht en hier en daar ‘rukt’ er nog een ‘stormstaartje’ uit..de laatste stuiptrekkingen van Evert.
Hoe heb jij de storm ervaren , overleefd, doorleeft of heb je er welicht niks van mee-beleeft?
Het is wat somber weer, past wellicht ook bij de ‘uitkomst’ van de ‘kerstwens’ van de bv NL. (onze regering) Het wordt er niet lichter op, in meerdere opzichten. Des te meer reden je hart vooral open te blijven stellen voor mens, mensheid en menselijkheid. Want ook en vooral dat menselijk zijn en blijven moeten wij SAMEN doen.
Ik stel voor hoe meer ‘dicht’ in ons ons land, hoe opener en liefdevoller ons hart mag worden en zijn. Dan gaan wij de feestdagen ook tot een feest bouwen. Dat hangt nl niet af van de hoeveel aan of zelfs maar ‘kado’ op zich. het gaat om de liefdevolle verbondenheid bij en met elkaar. Dan vier je toch meerdere dagen kerst als je meer als 3 liefdevolle en waardevolle contacten hebt. Een kopje koffie, wellicht een wijntje of biertje met een nootje in goed gezelschap is ook verbindend, liefdevol en mooi. Of je het nu in een restaurant had willen vieren of met een groot gezelschap. Het restaurant in niet verwarmend vanwege het menu , maar vanwege je tafelgenoot/genoten. Het grote gezelschap is niet alleen dat gezelschap, het is wat je ook met het individu deelt welke je kent.
Voor degene die alleen zijn is het anders, wellicht mogen wij ons meer om de kerstboodschap qua inhoud bekommeren. Alleen hoeft niet te zeggen eenzaam. Nodig iemand uit. Iemand die ook alleen is en maak een samen. Mensen met een hart wat al open staat kunnen uiteraard ook iemand uitnodigen die alleen is met de feestdagen. Nodig iemand uit voor een bakje koffie, bier wijntje, avond …. kijk wat past.
In het leven moet je zelf de slingers ophangen, ik hang elke dag andere op. De ene dag uitbundiger dan de andere , soms zit er een ‘wurgslangvariant’ tussen en die mag er dan ook zijn. Niet alle dagen zijn mooi. De liefde wel, verbindingen ook. Deze zijn er op vele manieren en er zijn veel manieren deze vorm en inhoud te geven.
Ik blijf het zeggen. Pas goed op jezelf … en elkaar.
Ben respectvol voor en naar elkaar geef elkaar ruimte en steun elkaar, dan komen wij hier samen doorheen.
Lieve 1e kamer stem met uw hart en laat liefde u leiden … waardoor de bevolking niet hoeft te lijden.
Lieve 1e kamer zorg dat onze democratie gewaarborgd blijft zoals wij deze kennen … en wij in (mede)menselijkheid een liefdevol, vrij en verbindend leven mogen en kunnen leiden.
Lieve 1e kamer, heb hart voor de ‘zaak’ NL stem vóór waar alles waar Nederland ooit voor stond ook mag blijven (be)staan.
Lieve 1e kamer stem met uw hart, schrijf geschiedenis en stem tégen deze ‘spoedwet’.
Lieve Willem Alexander, koning van Nederland. Doe uw oproep eerder aan ons zelf eer aan: ‘laten wij niet normaal maken wat niet normaal is en de democratische rechtsstaat verdedigen want deze beschermt ons tegen waanzin en willekeur’ … Onderteken deze wet niet!
Lieve Willem Alexander, schrijf geschiedenis …laat uw hart spreken en doe uw eigen woorden daadwerkelijk eer aan.
Ik vraag het mij werkelijk af. Leerkrachten doen hun best alles digitaal aan te leveren, ouders proberen de rol van ‘meester en juf’ zo goed en zo kwaad als het kan ‘erbij’ te doen. Wellicht voelt het nu voor hen alsof ze ‘niks’ doen of het niet ‘goed genoeg’ is. Of voor de kinderen dat men niet hard genoeg gewerkt heeft/zij niet goed genoeg hun best gedaan hebben. Je geeft er wellicht ok een (verkeerd) signaal mee af?
Kinderen krijgen nu al veel voor hun kiezen ook in wat er zich afspeelt en nog gaat afspelen. Wellicht mag daar ook oog en vooral ruimte en tijd voor zijn? In het leven zijn er vele vormen van ‘leren’ en van kennis vergaren ook óver het leven bv. Sommigen dingen leer je niet uit boeken. De aanpassingen naar een ‘nieuwe normaal’ vergt immers ook veel aanpassingen en energie. Ik denk dat de vakantie er ook is om te ‘ontladen’ echt even eigen tijd en ruimte te hebben, zonder al te veel (leer)verplichtingen. Dit geldt denk ik voor zowel de leerkrachten, de ouders als de kinderen.
EmJeePrivee 