Verhalen

Kerstslinger.

Het is wat somber weer, past wellicht ook bij de ‘uitkomst’ van de ‘kerstwens’ van de bv NL. (onze regering) Het wordt er niet lichter op, in meerdere opzichten. Des te meer reden je hart vooral open te blijven stellen voor mens, mensheid en menselijkheid. Want ook en vooral dat menselijk zijn en blijven moeten wij SAMEN doen.

Ik stel voor hoe meer ‘dicht’ in ons ons land, hoe opener en liefdevoller ons hart mag worden en zijn. Dan gaan wij de feestdagen ook tot een feest bouwen. Dat hangt nl niet af van de hoeveel aan of zelfs maar ‘kado’ op zich. het gaat om de liefdevolle verbondenheid bij en met elkaar. Dan vier je toch meerdere dagen kerst als je meer als 3 liefdevolle en waardevolle contacten hebt. Een kopje koffie, wellicht een wijntje of biertje met een nootje in goed gezelschap is ook verbindend, liefdevol en mooi. Of je het nu in een restaurant had willen vieren of met een groot gezelschap. Het restaurant in niet verwarmend vanwege het menu , maar vanwege je tafelgenoot/genoten. Het grote gezelschap is niet alleen dat gezelschap, het is wat je ook met het individu deelt welke je kent.

Voor degene die alleen zijn is het anders, wellicht mogen wij ons meer om de kerstboodschap qua inhoud bekommeren. Alleen hoeft niet te zeggen eenzaam. Nodig iemand uit. Iemand die ook alleen is en maak een samen. Mensen met een hart wat al open staat kunnen uiteraard ook iemand uitnodigen die alleen is met de feestdagen. Nodig iemand uit voor een bakje koffie, bier wijntje, avond …. kijk wat past.

In het leven moet je zelf de slingers ophangen, ik hang elke dag andere op. De ene dag uitbundiger dan de andere , soms zit er een ‘wurgslangvariant’ tussen en die mag er dan ook zijn. Niet alle dagen zijn mooi. De liefde wel, verbindingen ook. Deze zijn er op vele manieren en er zijn veel manieren deze vorm en inhoud te geven.

Ik blijf het zeggen. Pas goed op jezelf … en elkaar.

Ben respectvol voor en naar elkaar geef elkaar ruimte en steun elkaar, dan komen wij hier samen doorheen.

Liefde en licht zullen altijd (over)winnen.

© Tekst en Foto. Mary-José Knuvelder.

GEVOELSJOURNAAL

Goedemorgen lieve mede-gevoelslezer. Het is 1e Paasdag en de zon straalt al net zo vrolijk als de Paashaas wellicht is. Hier heb ik al een aantal dagen behalve Bruin Beer ook klaas paashaas in het raam staan. Kunnen de kids ook de Paashaas zoeken. Ach, je kan maar creatief zijn he?

Gisteren kwam bij ons de Paasvader. Wij hebben onszelf getracteerd op een ‘Paaspakket’. Hiermee steunen wij het volgende dorp met een restaurantgelegenheid in barre tijden, en wij laten ons lekker verwennen. Gisteren kwam de Paasvader het speciaalpakket bier brengen. Vandaag komt de Paasbruch gebracht door de Paashaas (denk ik) en morgen brengt men een gourmetpakket. Wij vermaken ons wel.
Natuurlijk missen wij onze kids en kleinzoon, de gezelligheid, en het samenzijn. Maar wij hebben elkaar en het ‘samen nog’. velen kunnen dat niet zeggen, of het ‘gezinsverhaal’ niet. Sommigen zelfs beiden.

Ik wens ieder die het nu zo nodig heeft veel sterkte. In je alleenzijn, je eenzaamheid, ziekte, angst, paniek of problemen.Je ouderdom kwetsbaarheid fysiek, mentaal of emotioneel. In je jeugd, in ook kwetsbaarheid fysiek, mentaal of emotioneel.. Niet ieder gezin is veilig, niet iedere ouder altijd even liefdevol. Deze tijden zijn stressvol en dan komen wij elkaar én onszelf nog wel eens tegen. Niet iedereen kan dat altijd op een goede manier oplossen. Hulpverlening, opvang, vluchtwegen …. dat alles is ook verdwenen . Mijn hart gaat ook naar hen uit. Mocht er iemand zijn die in ‘nood’ is voor een warm open hart en een luistererd oor. Schroom niet bij behoefte een pb-tje te doen. Dit mag ook zonder dat je tot bovenstaande groep behoort. Er zijn genoeg mensen die het moeilijk hebben. Je verhaal delen kan wellicht zoveel helen ©, is een eigen quote van mij die wellicht veel waarde heeft, of van waarde kan zijn.

Ik wens je een mooie dag toe, de zon schijnt….dat doet veel. Maak er wat van . Heb je van bovenstaande ‘moeiten’geen last, ben er dankbaar voor en geniet je lief, liefde, je gezin, op afstand je ouders, vrienden, geliefden. Ze zijn er nog, en er zijn vele wegen te contacten!.

Pas goed op jezelf …en elkaar

Knuff MJ …

Voor een vergroting, klik op de afbeelding

CORONA en HAMSTEREN? 14 maart 2020

Alleen omdat men het virus wil ‘uitsmeren’….verspreid wil laten uitdoven zodat alle voorzieningen en zorg ‘op sterkte’ kunnen blijven. Er geen ‘overload’ komt waardoor er onnodig slachtoffers vallen worden maatregelen genomen. Dit heeft NIETS te maken met onze (winkel)voorraden. Er is genoeg….dus ook om te verdelen! Het credo ‘ieder voor zich en God voor ons allen’ en het ‘na mij de zondvloed’ lijken zich toch weer te bewijzen

Angst is een slechte raadgever. Zo gewend en verwend als wij inmiddels zijn dat alles ‘maakbaar’ lijkt. Nu onze controle wegvalt zie je ook direct hoe diepgeworteld angst en onzekerheid is.
Nee wij kunnen dit niet helemaal controleren, maar er wellicht wel ván leren. Onze zelfstandigheid en solidariteit wordt veelal geroemd. Dan blijkt deze toch ook afhankelijk van vele factoren. Kunnen wij dit in onszelf aangaan? De angst voor ‘tekorten’, ziekten, verlies van zekerheden? Als dat wat ‘vanzelfsprekend’ was en is anders spreekt … is herkaderen nodig.

Dan vraag ik mij af: ‘wat is er nu zo belangrijk ? waar draait het in het leven om? Het kan nu wellicht ook een tijd zijn te ‘ontwinden’. In een (consumptie) maatschappij moet de boel op volle toeren blijven draaien de hongerige (materiaal)monden te blijven voeden. Deze monden mogen nu wellicht stilvallen…om te voelen. Wellicht je eigen leven en dat van je naasten te ‘vergroten’ ipv die carriere, die vakantie of een nieuwe auto.
Ik hoop dat wij de ‘saamhorigheid’ kunnen en mogen omarmen. Elkaar met oprechte aandacht en zorg kunnen verwarmen. Ruimte laten aan elkaar. daar waar men het letterlijk nu vraagt ook figuurlijk te gunnen. Gun je medemens ook een pak wc rollen o.a.. gedeelde smart is halve smart. Delen is helen. Wellicht mogen wij nu leren de essentie van ons menszijn nieuw leven in te blazen. In elk geval kunnen wij er weer contact mee maken indien gewenst. De wereld is inmiddels ‘klein’ geworden. Voor bijna iedereen en overal bereikbaar. Wij jagen de hele wereld over en alle ‘hypes’ na lijkt wel. Wellicht is het nu tijd weer even naar ‘huis’ te gaan om daar thuis te mogen komen in de eigen kleine kring. Bijtanken, herkaderen. Gaan wij ons nu afsluiten en opsluiten…of leren wij ontsluiten? wij kunnen elkaar oo gaan ‘horen’… ‘saamhorig’ worden.

Misschien leren wij nu ook dat als wij moeder aarde diezelfde ruimte en tijd geven dat ons heel wat kan brengen. Alle vliegbewegingen NIET gemaakt/fabrieken niet of minder gedraaid leveren vast een beeld op wat dat doet/kost voor onze leefwereld. Ik ben erg benieuwd als de (eerlijke) cijfers mettertijd loskomen. Misschien mogen wij zo inzichtelijk krijgen hóe wij idd zelf kunnen bijdragen aan een beter milieu/leefomgeving voor iedereen. Gun de aarde deze ‘vakantie’ …. gun jezelf de blik naar binnen.

Iemand die ziek is wil maar één ding : beter worden. Gezondheid is niet maakbaar, in essentie niet te koop en artsen staan niet gelijk met de schepping of onze Grote Creator (welke naam deze ook voor jou heeft) Kortom het zijn mensen die hun best doen , maar niet het leven ‘in zijn geheel’ bepalen Hoe ik/wij hiermee omgaam is wel iets wat wij kunnen ‘bepalen’. Ik kies voor sociaal zijn. In mijn geval, met mijn longonsteking , welke de arts niet nodig vond te testen op Corona. (want bronnen niet meer te traceren en tests zijn schaars) Ik blijf vrijwillig de twee weken in quarantaine. Ik wil niemand welk ‘souvenier’ dan ook geven. Wij nemen wat nodig is, handelen niet vanuit angst of tekorten.

Mocht iemand een rol wc papier tekort komen, deze kan zich altijd melden.

Veel gezondheid, gezonde weerstand en verstand gewenst.
Pas op jezelf én de ander.

Een veilige digitale Knuff Mary-José Knuvelder

Delen:

• 

Voor een vergroting, klik op de afbeelding.

VIJGENBOOM (uit de oude doos 2018)

En zo koos ik vorig jaar bij een bezoek aan mijn dochter in Duitsland voor een vijgenboompje. Totaal onbekend voor mij dat dit kon/kan in ons land. Zij stond er dspper met haar drie takken te wuiven…pick me ..pick me .. en dat deed ik. Thuis haar in ene grote cementemmer (met gaten uiteraard) gezet zodat ze bij ons kon aarden.  Zo heeft ze de zomer  groen staan wezen en in de winter met haar 3 trotse stokken …kaal. 

Het voorjaar werd ze wakker , roene blaadjes en kleine knopjes die wij verrukt ‘vijgjes in de dop’ noemde. ergen in de vroege zomer verdwenen ze als sneeuw voor de zon, nergens lagen ze . Wij hebben geen weet van een ‘geverde vijgeneter’…wij begrepen er niets van . Ik had het verhaal zelfs met een kenner gedeeld. Ik was al stikjaloers op haar knoepert van een vijgenboom die vrivool met haar oogst pronkte (de boom, niet de kenner).

Wij kwamen terug van onze vakantie en onze vijgendame verraste ons met een mooi welkomskado.  (eind oktober!) …12 prachrige vijgjes in alle soorten en maten. OF wij zijn blind geweest, want laten we eerlijk zijn in één week groeien ze echt niet. Wij waren blij verrast.  Wij weten nu niet alleen , maar hebben ook ervaren dat ze vrucht kan dragen . Dit jaar was het uitzonderlijk warm. We wachten af wat het volgend jaar zal doen.

Gesmuld heben we van haar ‘kinderen’….  onbeschaamd en geen (vijgen) blad voor de mond of .. gehouden.

Dank voor willen lezen .

© Mary-José

Het vruchtbare ‘bijbelse’ tafereeltje.

• 

Voor een vergroting, klik op de afbeelding

KINDPINKLN …EEN DUITS RITUEEL

GEVOELSJOURNAAL  (uit de oude doos. Juni/juli 2017)

Ik ben nog steeds aan het kramen bij onze dochter.  De hele nacht heeft het gegoten, en ik werd wakker van de kletterende regen.  Ik ‘woon’ nu even in de caravan, zodat het jonge gezin  niet constant met mij zit ‘opgescheept’ Zij hun eigen weg kunnen en  mogen vinden met hun nieuwe gezin. Ik duik dus in de avond onder in onze caravan. De regen was mijn ochtendwekker. Vanmorgen een sprintje getrokken naar het huis …zie je het voor je ;).   wahahaha ik inmiddels  royaal half antiek en van nature letterlijk ‘gewichtig’. als een bevallige hinde dat sprintje trekken?   Mijn douche had ik daarmee in elk geval al te pakken 😉 

De Duiters hier vinden het maar bijzonder. Misschien promoveren ze mij  wel  tot ‘trailertrash’ 😉 . Een thuisbevalling, dat is eigenlijk  al ‘not-done’ in Duitsland. Daar houden ze van witte jassen en niets aan het toeval over laten.  Het is dan ook erg bijzonder dat een Nederlands kind zich een echte …(enige privicy gewenst 😉 ) naar kan en mag noemen. Alle kinderen worden hier namelijk  in dezelfde plaats geboren … daar waar het/een ziekenhuis staat. Dan nog een stel grootouders die (deels) in en om het huis zwermen. Die gekke Hollanders  die zo verweven zijn met elkaar en zich aan rare tradities houden.   Bijvoorbeeld de beschuit met muisjes, blauwe bij een jongen en roze bij een meisje . Die kleur kan men nog begrijpen, onze  zoete kraamtraditie niet. Het maakt ze wel nieuwsgierig, en stiekem vinden ze het ook heel erg leuk dat we hen er in betrekken.

Wij integreren ook hun tradities  en houden deze in ere.  We hebben het ‘kindpinkeln’ achter de rug. Een traditie waarbij eigenlijk als de moeder in het ziekenhuis ligt de mannen zich een avond stevig bezatten. Wat ze dan vrijelijk kunnen want moeder en kind zijn weg … en als de kat van huis is 😉 …   Een bijzondere traditie want bij het trouwen graaft men een fles schnapps in.  Deze fles is omwikkelt met een oude spijkerbroek waar de heren dan massaal hun ‘poot’ tegen optillen, lees: erover heen plassen. Als ieder zijn ‘merk’ erop heeft afgegeven graaft men de fles in. Als men dan later een kind krijgt graaft men dit ‘mannen-amulet’ op en dan drinkt men de inhoud leeg.  Uiteraard als de stemming stijgt en het niveau die avond daalt mag er een nieuwe fles komen die dezelfde rituele behandeling krijgt

Tja ook dát liep hier natuurlijk wat anders, dus ook hier een mengelmoesje van traditie ..ditmaal niet alleen de mannen, maar ook de vrouwen en kinderen kwamen mee.  Helaas was er hier geen fles met ‘geurmerken’, men deed niet te moeilijk en nam genoegen met twee flessen schnapps en een krat of 4 bier.  Wij hadden ook gezorgd voor de oerhollandse  bitterbal, vlammetjes en loempia.   Men  keek er eerst wat verwildert naar en durfde niet zo goed. Flink wat bier, schnapps en slappe praat maakt toch hongerig, dus  men overwon het wantrouwen. Aan het eind van de avond waren er meer dan 250 hapjes volledig verorbert. 

Intussen wilde men maar wat graag horen hoe of wat. Het was reuze gezellig en ik als oma had ‘oma-dienst’ … lees ik mocht de slaapplaats van de nieuwbakken papa voor een nachtje innemen  met bijbehorende taken zodat hij een avondje ‘vrij’ van kinderdienst was.  Zabor was die nacht overigens heerlijk rustig ;). Zijn paspoort (het geboortekaartje)  is binnen en hiermee is hij wel ingeburgerd.

hmm en ik bedenk mij nu dat er geen fles schnapps is ingegraven met het markeren van de mannen . iets met vrouwen in de buurt  😉  ?

Mary-José Knuvelder.

• 

Voor een vergroting, klik op de afbeelding

NESTELEN IN DE LENTE…

Uit de oude doos.

De zon staat hier te stralen , de buren krijgen een nieuwe schutting en plaveisel voor hun tuin, de vogels proberen boven het geluid van ‘gereedschap’ uit te zingen….. een bijzonder (dissonant) gehoor. Zo gaat ieder anders met de ‘vruchtbaarheid’ of ruchtbaarheid om… De lente , ieder wil iets met het of een ‘nest’. Wij verschillen daar niet in, doen het alleen wat grootser, in het groot en wellicht wel met ‘grootheidswaan’. 

Een merel is blij met wat takjes en een droog plekje . Wij bouwen een droog plekje en dat doen we met de meest (on)natuurlijke materialen. Wij mensen zijn enorm goed in flink veel ‘afbakenen’ voor onszelf en/of tegen de ‘ander’ … Stevige schuttingen om een een tijd van ‘veelmensenopeenplek’ toch wat privacy en ‘eigenheid’ te creëren. We slepen van alles aan van buiten om het van binnen in ons nest mooi en gezellig te maken.

Sommigen gaan zo ver in hun ‘eigenheid’ dat zelfs vogels die op een tak zitten en de auto of tuin bevuilen tot persona non -grata worden gebombardeerd. Bomen moeten wijken zodat de auto ‘schoon’ blijft. Vogelnesten worden leeggeroofd of beschadigd zodat de mooie tuin geen schade oploopt en de rust voor de mens maar gewaarborgd blijft…. tja …. Ik heb medelijden met al het andere leven en zou haast zeggen : moeten we niet eens ruilen ? WIJ een toontje lager zingen en het ons toe eigenen van land , water en lucht wat beter en meer in en VAN het grotere geheel zien ?

Wij denken werkelijk dat wij het alleenrecht en de alleenheerschappij hebben. Het is alleen wel zo dat wij het evenwicht in/van het Grotere geheel verstoren…. en zo verstoren wij ons hele een eigen leven en omgeving . WIE is hier nu gestoord ?

Hmm…rolt er zomaar op een willekeurige donderdag een ‘preek’ uit geloof ik… Ik hou nu eenmaal van samen …samenzijn en samen-zijn. Dat wil zeggen dat er verbindende samenwerking, afstemming en communicatie (nodig) is….. we mogen en kunnen nog heel wat leren over onze ‘natuur’…maar vooral ook over DE natuur ….we maken er deel van uit en zijn er onderdeel van ..

hoe zie jij dit ? als je dit wil delen uiteraard. Ik wens je een mooie dag. Geniet en omarm de wereld ..ons ‘nest’.

Mary-José Knuvelder.