2 gedachtes over “Gedicht. Loslaten

  1. Ik zeg ja!

    Kind van de 2e generatie ervaar ik twee culturen.
    Mijn ouders in onmacht.
    Hoe nu verder ?
    Letterlijk onder gesneeuwd.
    In hun moederland trouw aan het vaderland.
    Enorm teleurgesteld in het vaderland.

    De tweede generatie mocht
    zicht ontwikkelen.
    Thuis de normen en waarden van ouders. Plus de stimulatie om ” buiten” zich aan te passen.

    Wat een enerverende ontwikkeling. Waardevol in aanpassen.
    Een ramp in ontwikkeling in twee culturen.
    Ik nam mijn angst en boosheid mee

    De derde generatie is aangeraakt.
    Ook zij heeft een tik van de molen mee gekregen.

    Ik, 2e generatie?
    Ik laat los. Ik wacht niet op erkenning van ons Vaderland regering.
    Ik erken mij zelf, als waardevol.
    Geplaatst op aarde. Omarm mogelijk heden.
    Begrijp mijn reis.
    Ik ben ” rijk” . Ik heb 5 kleinzonen.
    Op zoek naar hun ” wortels.
    Roepen,dat zij Indisch bloed hebben.
    Met trots omarm ik.

    Like

  2. Voor de één een opluchting te ‘ontsnappen’ aan moederland, voor de ander een groot probleem om ‘nieuw’ vaderland te accepteren en te omarmen, het kan een enorme tweestrijd zijn en soms blijven

    Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s